Canım Ülkemde döviz aldı başını gitti, enflasyon çiftli rakamlarda, yaz günü domates vitrinlik, patates,soğan bile tane hesabına girdi. Her şey uçtu, öyle bir havalandı ki, biz Aile Hekimleri yetişemez olduk. İstanbul’un aile hekimliğine geçtiği 2010 yılı rakamları ile bugünü karşılaştırdığımızda, arada iki, üç misli fark oluşmuş.

2010 (T.L) 2018 (T.L) FARK ( YAKLAŞIK )

Dolar 1.45  4.60  3 KAT

Cumhuriyet Altını 407  1275  3 KAT

Asgari Ücret 599  1603  2.7 KAT

Benzin 3.68  6.30  1.75 KAT

Yoksulluk Sınırı 2757  5492  2 KAT

Aile Hekiminin eline geçen net ücret bu zaman zarfında % 62 artış gösterirken, döviz hesabında yarı yarıya azaldı. Havuç güzeldi, söylemler güzeldi,teşvik vardı, Anadolu İlleri aile hekimliğine geçmiş; hekimler, hemşireler memnundu. Halkımız memnundu. Eczacılar, ilaç firmaları memnundu. Koruyucu sağlık hizmetlerimiz nedeniyle hastalıkları azaltacağımızdan SGK memnundu ! İşte bu halet-i ruhiye içinde İstanbul’da aile hekimliğine büyük bir coşku ile geçildi. Üç sayfalık kanun ve iki yönetmelik ile düzenlendiği gözden kaçırıldı. Bürokratlarımızın kervanı yolda düzeceğiz sözünün ciddiyeti anlaşılamadı, anlaşıldığında ise iş işten geçmiş oldu. Görev tanımı net belirlenmediği için, bütün Bakanlık’ların yedek gördüğü, her yere yama yapılan, ilk akıllara gelen, angarya yüklenen bir sisteme doğru yol aldık.

Bugün bütün bunların yanında, siyasilerin popülist politikaları sonucu, kışkırtılmış sağlık talepleri ve vatandaşın yüksek beklentileri nedeniyle sözlü ve fiziksel şiddet ile boğuşur olduk. TBMM Komisyonlarında bekleyen sağlıkta şiddet yasa tasarısını gündeme bile almayan, yeni mezun meslektaşlarımızı tehdit olarak karşımıza çıkaran, defalarca çalıştaylar yapıp, sonuçlarını dosyalara gömen, ucuz işgücü ile üzerimizden günlük politikalarını yürüten bir Bakanlığın kulları haline getirildik.

Çok geç değil !

Gücünü örgütlü gücümüze kat, Tabip Odalarımıza, Sendikalarımıza, Derneklerimize üye olalım, destek verelim.

Mücadelemizi hep birlikte, el ele, omuz omuza yapalım !

Dr.Recep KOÇ